Dwa miesiące, trzy punkty, trzy rezydencje artystyczne, czterech artystów, kilkunastu uczestników i mnóstwo twórczej energii, działania i radości! 

Podczas rezydencji artystycznych artyści (duet Robosexi: Roksana Kularska-Król i Sebastian Kularski, Arek Pasożyt oraz Ilona Gumowska) mieli za zadanie wypracować wspólne twórcze działanie wraz z określoną grupą w Domu Pomocy Społecznej ”Włókniarz”, Domu Dziecka w Grotnikach i Szkole Podstawowej w Grotnikach, do której uczęszczają m.in. dzieci z Ośrodka dla Cudzoziemców w Grotnikach – Ustronie oraz w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii nr 4 w Łodzi. 

Efekty tych działań można było zobaczyć w Teatrze Pinokio w piątek 15 listopada o godz. 18.00. 

Artyści biorący udział w rezydencjach artystycznych w ramach projektu Punktach Kultury 2019:

1. DUET ROBOSEXI (Roksana Kularska-Król i Sebastian Kularski)/ Dom Pomocy Społecznej “Włókniarz”

Nazwa robosexi pochodzi od anagramu skrótów imion jego twórców: roxi i sebo. Celem ich działalności jest przede wszystkim szerzenie szeroko pojętej idei cywilizacji miłości. Działania duetu to głównie: performance, obiekty, instalacje i wideo. Do tej pory brali udział w wielu projektach i wystawach. Obecnie oboje są doktorantami w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

W 2014 r. otrzymali Stypendium Prezydenta Miasta Łodzi. W 2015 r. zrealizowali pierwszą odsłonę projektu społecznego Kapsuły Czasu w ramach Programu Rewitalizacji Społecznej Łodzi. W 2016 r. miała miejsce kolejna odsłona tego projektu w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław a kilka tygodni później w Berlinie w ramach projektu PM 10: We are all connected w Urban Nation (kuratorzy: Instagrafite). W 2017 r. otrzymali Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i tym razem do projektu Kapsuły Czasu zaprosili osoby w kryzysie bezdomności. We wrześniu 2017 wzięli udział w CityLink Festival w Kopenhadze i Kapsuły Czasu powstały w dzielnicy Sydhavnen w stolicy Danii.

2. AREK PASOŻYT/ Dom Dziecka w Grotnikach i Szkoła Podstawowa w Grotnikach, do której uczęszczają m. in. dzieci z byłego Ośrodka dla Cudzoziemców w Grotnikach – Ustronie

Fotograf, performer, malarz. Artysta. Studiował Malarstwo i Edukację Artystyczną na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu (Edukację Artystyczną ukończył w 2011 r). W latach 2006-2010 był liderem i współzałożycielem „Grubej Najgorszej”, grupy kontestującej układy galeryjno-kuratorskie i skupiającej w swoich szeregach debiutujących twórców podejmujących krytykę instytucjonalną. W 2010 r. w ramach działania „Pasożyt” w toruńskim CSW, był inicjatorem powołania Bojówki, uprawiającej w trakcie wernisaży wystaw miękką dywersję i sabotaż, składającej się z ochotników na co dzień nie zajmujących się sztuką. Do indywidualnych działań Arka Pasożyta należały, m.in. akcje kopiowania obrazów słynnych malarzy, takich jak, Lucjan Freud, Gerhard Richter, Luc Tuymans, czy Damien Hirst. Akcje te, odbywały się w latach 2010-2011 w ramach cyklu „Malarstwo pasożytnicze”. W 2010 r. artysta sformułował swój „Manifest pasożytniczy”, określający ideologię jego działań jako artysty-pasożyta. W myśl zawartych w „Manifeście” idei, Arek Pasożyt mieszka od ponad dwóch lat w różnych miastach w instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Jako „pasożyt” mieszkał, m.in. w Toruniu (CSW „Znaki czasu”, Galeria nad Wisłą), we Wrocławiu (BWA), w Krakowie (MOCAK), czy w Niemczech, w miejscowości Begehungen. W 2010 r. zdobył nagrodę Artluka za dotychczasową działalność, w 2012 r. otrzymał stypendium z Fundacji Bęc Zmiana (BMW/ART/TRANSFORMY). W myśl zawartych w „Manifeście Pasożytnictwa” idei, Arek Pasożyt mieszkał, żył i tworzył pasożytując przez cztery lata w kilkunastu miastach, instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Z czasem jego działania przerodziły się w krytykę statusu artysty w społeczeństwie i zaczął realizować tzw. projekty żywicielskie. W tym duchu w roku 2012 powstawał cykl działań „Chętnie pomogę” realizowany w polskich wsiach i miasteczkach. W roku 2013 zaprojektował i zrealizował budowę DOMu w Elblągu. Dom, czyli marzenie każdego młodego człowieka, który nie posiada pieniędzy na ziemię, materiały i budowniczych. Następnie starał się w różnych projektach pracować z grupami społecznymi określanymi jako „pasożyty społeczne”: Romami, z osobami długotrwale bezrobotnymi czy doświadczającymi wykluczenia. Jednym z takich projektów jest trwający od dwóch lat Zakład Malarstwa „Nie do odrzucenia”, w którym pracują osoby bezdomne. U podstaw tego i innych działań stoi wiara w terapeutyczną rolę sztuki i przekonanie, że dzięki niej ludzie mogą poprawić swoją sytuację. 

3. ILONA GUMOWSKA/ Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii nr 4 w Łodzi 

Choreografka, psycholożka, tancerka. Przez osiem lat uprawiała gimnastykę artystyczną, a od piętnastego roku życia zajmuje się tańcem. Szkoliła się w zakresie tańca współczesnego, jazzowego, klasycznego, Kontakt Improwizacji, form ulicznych, a także akrobatyki. Jest absolwentką Psychologii na Uniwersytecie Łódzkim, ukończyła kierunek Choreografia i Techniki Tańca na Akademii Muzycznej w Łodzi oraz kurs „Profesjonalny tancerz tańca współczesnego” organizowany przez Akademię Sztuki Tańca w Łodzi. Jest również instruktorką Pilates Specjalizacji Core. Swoje doświadczenie sceniczne zdobyła, biorąc udział w różnych produkcjach i projektach taneczno-choreograficznych, w tym między innymi: w spektaklu „Tempus Fantasy” Jacka Gębury w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu, w produkcji Teatru Dada von Bzdülöw „Enclave 4/7” w reżyserii Roberto Olivana, w widowisku tanecznym „Harnasie” Kai Kołodziejczyk, w prawykonaniu utworu „Exkurs” Szymona Brzóski wykonanym przez Baltic Neopolis Orchestra w Trafostacji Sztuki w Szczecinie, w spektaklu „Spokojnie… inni mają gorzej” grupy KIJO oraz „Chopin must die” w reżyserii Marcina Wrony. Jest współchoreografem i drugim reżyserem widowiska „Imaginarium” stworzonego przez Teatr V6 w ramach Light Move Festival 2015 w Łodzi. Wzięła również udział w kreacji Deltebre Dansa 2015 w reżyserii Roberto Magro w Hiszpanii, rezydencji Abhilasha Ningappa w ramach Festiwalu Movement Performance na Ibizie oraz w międzynarodowym projekcie artystycznym „Ciało w mieście” organizowanym przez paryski zespół Héliotropion Company. Obecnie jest wykładowcą na Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi oraz Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

Fundamentalnym założeniem projektu “Punkty kultury” jest przekonanie, że kultura rozumiana szeroko jako proces tworzenia i dzielenia się wartościami, a także proces współuczestniczenia w procesie twórczym, stanowi podstawowe prawo i potrzebę każdego człowieka. Wierzymy, że kultura odgrywa ogromną rolę w wyrównywaniu szans społecznych dzieci i młodzieży oraz dorosłych oraz stanowi platformę porozumienia, wzbogaca o kompetencje, pozwalające niwelować różnice ekonomiczne i społeczne. Pomaga stworzyć system wartości i odpowiedzialności za swoje życie. Kultura i sztuka stwarzają także szanse i okazję do wymiany doświadczeń pomiędzy różnymi środowiskami i transgresywnego procesu uczenia się. Projekt kładzie akcent na wymianę międzypokoleniową, działanie w środowisku lokalnym, budowanie społeczności wokół projektu oraz działań z przestrzeni społeczno-artystycznej i wspólnotowych doświadczeń. 

Projekt “Punkty kultury” organizowany jest przez Teatr Pinokio w Łodzi po raz czwarty. 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz budżetu Miasta Łodzi.