spektakl Wrocławskiego Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

Hydrokosmos

na podstawie Małej Syrenki H. Ch. Andersena

reżyseria: Konrad Dworakowski

kostiumy: Maria Balcerek

muzyka: Tomasz Krzyżanowski

obsada:

świat hydro:

Mała Syrenka – Paula Krawczyk-Ivanov

1 siostra Małej Syrenki – Agnieszka Charkot

2 siostra Małej Syrenki – Monika Rostecka

Czarownica – Agnieszka Kulińska, Izabela Cześniewicz, Paulina Jóźwin

Król – Mariusz Sikorski

Błazen – Mateusz Kowalski

Dwór podwodny/woda – Artur Borkowski, Agnieszka Charkot, Izabela Cześniewicz, Mateusz Kowalski, Zbigniew Koźmiński, Jan Kochanowski, Agnieszka Kulińska, Sandra Kromer (gościnnie), Anna Nabiałkowska, Monika Rostecka, Piotr Sabat, Mariusz Sikorski, Krzysztof Szczepańczyk

kosmos:

Książe – Piotr Sabat

Królewna – Agnieszka Dziewa

Król – Artur Borkowski

Królowa – Anna Nabiałkowska

Błazen – Jan Kochanowski

Dwór –  Izabela Cześniewicz, Mateusz Kowalski, Zbigniew Koźmiński, Sandra Kromer (gościnnie), Agnieszka Kulińska, Anatoliy Ivanov, Paulina Jóźwin, Krzysztof Roszko, Krzysztof Szczepańczyk

Mała syrenka jest baśnią smutną, o niespełnionej miłości – tak odpowie niemal każdy, kogo zapytamy o emocje związane z recepcją tej opowieści i trudno temu zaprzeczyć.

Czy jednak spośród tych refleksji można wysnuć choć cień nadziei i odkryć sens, który uzasadnia trud głównej bohaterki i jej ofiarę, jaką ponosi, dążąc do miłości? Może właśnie w samej miłości jest sens? W odwadze by do niej dążyć? W uczuciu, które nie poddaje się oceanowi, w gotowości by zaryzykować wszystko…

Postać Małej Syrenki reinterpretuje pojęcia piękna, poświęcenia, miłości i odwagi sprowadzone do rangi sloganu czy karykatury i przywraca im pierwotne sensy. Główna bohaterka zawstydza czystym i bezpretensjonalnym uczuciem, o które tak trudno nam czasem powalczyć.

Wierzę, że te uczucia, do których dąży Mała Syrenka, w ich najczystszej i najpiękniejszej formie, trafią do Was poprzez obraz i ruch teatru pantomimy. Wejdźcie odważnie do tego oceanu, dajcie się unieść fali, zanurkujcie w głąb siebie, wszak jesteśmy tylko kroplą….

Konrad Dworakowski