Przygody Pędrka Wyrzutka
Stefan Themerson
reżyseria: Ewa Maria Wolska
scenografia: Aleksandra Starzyńska
muzyka: Patryk Zakrocki
animacja: Magdalena Bryll, Zuzanna Pomorska
obsada: Danuta Kołaczek, Krzysztof Ciesielski
premiera: 16.09.2019
Spektakl powstał z myślą o widzu w wieku 9+
czas trwania: 60 minut + 40 minut warsztatów
Pędrek Wyrzutek – dziwadło, mieszaniec, inny. Ni to pies, ni to człowiek. Ni to ryba, ni to ptak.
Podejrzewając, że może być z nim coś nie tak, Pędrek wyrusza na poszukiwanie swojej tożsamości. Przy okazji tej wędrówki uczy się, że sposobów widzenia i odczuwania świata jest bardzo wiele. Wiele jest też sposobów na zdefiniowanie siebie. I choć może się okazać, że„[…] jeżeli twój wiersz będzie miał powodzenie, ludzie powiedzą, że jesteś człowiek, psy powiedzą, że jesteś pies, ryby powiedzą, że jesteś ryba, a koty, że jesteś kot.”, to wszelkie definicje są mało ważne, gdy wiesz, że ”Ty jesteś Cały Świat minus Cały-Świat-oprócz-ciebie.”
Spektakl „Przygody Pędrka Wyrzutka” jest kontynuacją performatywnego czytania zrealizowanego na potrzeby VII Międzynarodowego Festiwalu Teatralna Karuzela w maju 2017 roku. Realizacja jest współfinansowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa narodowego i Urzędu Miasta Łodzi.
„Przygody Pędrka Wyrzutka” zostały przygotowane w ramach obchodów Stulecia Awangardy w Polsce.
Z recenzji:
” […] „Przygody Pędrka Wyrzutka” zrealizowane w Teatrze Pinokio to spektakl totalny. Doskonały tekstowo, plastycznie, animacyjnie i muzycznie. Wysoko stawiający poprzeczkę estetycznie i intelektualnie. […]”
Izabella Adamczewska, Gazeta Wyborcza
” […] Dorośli potrafiący docenić inwencję w tworzeniu lalek i budowaniu przestrzeni scenicznej znajdą tu wiele smaczków. Kapitalny jest pingwin stworzony z magnesów umieszczonych na metalowej płytce – w laboratorium wyobraźni lalką może być wszystko. Można ją zrobić z książki, cyrkla, można też zaaranżować teatr cieni. Oszczędne, często płaskie lalki trudno się jednak animuje, dlatego wielką rolę odgrywa w spektaklu muzyka. Efekty dźwiękowe dopełniają obraz i budują (na naszych oczach? na naszych uszach?) sceniczną rzeczywistość”.
Piotr Grobliński, Kalejdoskop